Stille grond - Hilde Vandermeeren

Titel: Stille grond
Auteur: Hilde Vandermeeren
Uitgever: Q
Genre: Literaire thriller
Verschenen: Mei 2015
Beschikbaar: Paperback en Ebook
ISBN: 9789021458632 en 9789021458649
NUR: 305
Pagina’s: 286

Wie lang genoeg zocht, vond uiteindelijk de oplossing. Alleen het raadsel Rosie bleef onopgelost.

Het leven van de drieëndertigjarige universiteitsdocent wiskunde, Eve Thompson staat geheel in teken van de verdwijning van haar zus Rosie. Dertig jaar geleden, in de nacht van 4 op 5 november 1983, verdween de toen zesjarige Rosie Thompson, uit de slaapkamer van het ouderlijk huis. 

Voor het eerst zag ze Ruby’s zwijgen niet alleen als ‘raar’ en ‘gestoord’, maar als het gedrag van iemand die verder moest leven terwijl haar hart was uitgerukt.

Eve woonde samen met haar ouders en haar tweelingzussen Rosie en Ruby in Glasgow. Een doorsnee gezin met een doorsnee leven, tot die ene nacht waarin alles veranderde. Daarna was nooit meer iets hetzelfde, dit drama heeft het hele gezin kapot gemaakt.

Naast haar stond iemand die er ook zo over dacht. Het spiegelmeisje was er altijd, als een schaduw die zelfs niet verdween als de zon onderging.

De vermissing van Rosie Thompson hield iedereen in zijn greep. Hoe kon Rosie zomaar opeens verdwijnen en waar is zij gebleven? De politie heeft er alles aan gedaan om de zaak op te lossen. In het begin was er nog de hoop dat Rosie levend terug gevonden werd, tot haar dossier in de archiefkelder van de Cold Case Unit belandde en daarmee haar verdwijning onopgelost bleef.

Wat viel er in godsnaam te lachen, in een wereld waarin je ene zus verdwenen was en je andere zus vervaagd was tot een schim.

Langzaam maar zeker ging het leven verder, Eve en haar familie zijn het verlies nooit meer te boven gekomen. Het valt niet mee om op te groeien in een gezin, waar verdriet en pijn de boventoon voeren.  Alle hoop vervloog en over Rosie mocht niet meer gesproken worden, zij werd doodgezwegen.

Het spijt me wat er gebeurd is met Rosie Thompson. Moge god me vergeven.

Eve en haar familie proberen zich erbij neer te leggen, dat ze nooit te weten zullen komen wat er met Rosie gebeurd is. En dan duikt er zomaar vanuit het niets een nieuwe aanwijzing op, in een oude vervallen kapel in de Schotse Hooglanden.

Als niemand Rosie zocht, kon ze nooit gevonden worden.

Een boodschap van een anonieme schrijver. Zou het echt waar zijn, na alle doodlopende tips in het verleden of wordt ze wederom valse hoop gegeven? Is dit een bekentenis van een moordenaar of een misplaatste grap? Eve is vast besloten de waarheid te achterhalen en laat zich door niets of niemand tegen houden.

Je ogen kunnen je bedriegen. Net zoals je hersenen je kunnen misleiden waardoor je dingen waarneemt die er in werkelijkheid niet zijn.

Recent verscheen de nieuwste en daarmee alweer de derde thriller Stille grond, van Vlaams thrillerauteur Hilde Vandermeeren. Eerder las ik haar debuut Als alles duister wordt en De toeschouwers met veel plezier. Ben ik over Stille grond weer net zo enthousiast?

Hilde is zelf samen met haar zus Ann, een eeneiige tweeling. En haalde hier haar inspiratie voor haar thriller Stille grond vandaan. Ze putte uit haar eigen ervaringen hoe het was om als tweeling op te groeien. De bijzondere tweelingenband en de eigenaardigheden waar tweelingen tegen aan lopen, zoals bijvoorbeeld het altijd met elkaar vergeleken worden, het zijn van een individu, met een eigen persoonlijkheid, hoe veel je ook op de ander lijkt. Voor mij als moeder van een tweeling heel herkenbaar. Hilde heeft haar boek ook opgedragen aan haar eigen spiegelzus An.

Stille grond bestaat uit 67 hoofdstukken en gaat van start met een onheilspellende proloog. De hoofdstukken spelen zich af in het heden en nemen ons mee terug naar 1983, het jaar van de mysterieuze verdwijning van de toen zesjarige Rosie Thompson. Het verhaal wordt vertelt in wisselend perspectief vanuit hoofdpersonages Eve Thompson en Carol Jones, en diverse andere personages, afgewisseld met stukken cursieve tekst vanuit het spiegelmeisje.

Stille grond speelt zich af in een prachtige setting, de Schotse Hooglanden. Hierdoor heb je bijna niet in de gaten dat dit een thriller van Vlaamse komaf is, door de plaatsen in Schotland en de buitenlandse namen van de personages. Je zou bijna denken dat het geschreven is door een internationaal auteur.

Hilde Vandermeeren heeft een fijne schrijfstijl met een vleugje humor, op filmische wijze vertelt zij het verhaal met veel onderhuidse spanning, waardoor je het verhaal beleeft alsof ze jou op de hielen zitten. De hoofdstukken eindigen veelal met een cliffhanger, wat de spanning nog meer opbouwt. Eenmaal begonnen blijf je lezen, Stille grond is echt typisch zo’n boek waarvan je denkt nog één hoofdstukje en uren later zit je nog te lezen.

Stille grond kent meerdere goed uitgewerkte verhaallijnen, welke uiteindelijk allemaal samen komen. Je hebt als lezer al snel een idee, welke richting het verhaal uitgaat, maar je weet niet precies hoe de vork daadwerkelijk in de steel zit en aan het einde komt Hilde toch weer met een verrassende wending en spannende ontknoping.

Hilde heeft net zoals in De toeschouwers heftige thematiek in haar verhaal verweven, dat is aan haar wel besteed.

Vandermeeren heeft heel diverse karakters in Stille grond verwerkt, van elite tot zwervers, van het ene in het andere uiterste. Het schrijnende verhaal van hoofdpersonage Eve Thompson en het gezin waarin ze opgroeide, staat centraal.
Eve is een intelligente drieëndertigjarige vrouw, werkzaam als docent wiskunde aan de universiteit van Glasgow. Eve groeide op in een gebroken gezin, waar pijn en verdriet de boventoon voerden. Dertig jaar geleden verdween haar zesjarige zus Rosie, middenin de nacht. Ondanks een jarenlange zoektocht, is Rosie nooit meer gevonden. Haar verdwijning heeft een diepe impact op het gezin. Het leven ging verder, maar de familie Thompson is het grote verlies nooit meer te boven gekomen. Eve mocht nooit meer over haar zus praten, haar zus werd doodgezwegen, toch is ze nooit uit haar gedachten verdwenen. Zouden ze na al die jaren ooit nooit te weten komen wat er met Rosie is gebeurd?

De vermiste Rosie is de helft van een eeneiige tweeling, zij en haar zusje Ruby leken wel een twee eenheid en konden niet zonder elkaar. Na die novembernacht moest Ruby opeens alleen verder, dit maakte haar heel kwetsbaar. Sindsdien is er geen enkele vorm van communicatie meer met haar mogelijk. Hoe moet je verder leven wanneer er een stukje van jezelf gestorven is?

Daarnaast staat het gezin van Carol Jones centraal. Carol is bijna tien jaar getrouwd met Fergus en samen hebben ze een zevenjarige dochter Zoë. Carol leidt een teruggetrokken bestaan en is erg onderdanig aan haar man, ze lijkt wel een gevangene in een kooitje. Carol geeft haar dochter thuisonderwijs, zij is het mooiste wat haar ooit is overkomen.

De karakters zijn goed uitgewerkt, aan sommige personages stoorde ik mij enorm, het is echt bizar hoe bepaalde mensen dusdanig gehersenspoeld worden en op een dergelijke manier door het leven gaan. De moederliefde die Carol voelt voor haar dochter en de angst die daarbij komt kijken. Hoever iemand hiervoor gaat. Het leed van Eve en haar familie, het verdriet van het niet weten waar hun dochter en zus is gebleven. De onbeantwoorde vragen die achterblijven. Hoe dit deze mensen stuk voor stuk kapot maakt, is heel aangrijpend.

Stille grond, spannende aangrijpende thriller over een bijzondere tweelingenband en een groot verlies. Zal het raadsel Rosie Thompson ooit opgelost worden? Mustread!

★★★★½

Met dank aan Uitgeverij Q voor het versturen van een recensie-exemplaar.