Auteur: Roos Boum
Uitgever: Free Musketeers
Genre: Literaire thriller
Verschenen: Maart 2014
Beschikbaar: Paperback
ISBN: 9789048432301
NUR: 305
Pagina’s: 224
Waardering: 4/5
Dode mannen moorden niet. Of wel? Dat is natuurlijk de vraag in deze beklemmende, thrillerachtige whodunit.
Wat zou jij doen als de schulden zich opstapelen en er geen uitweg meer is?
Wat zou jij doen als men je verdenkt van de verdwijning van je dochter?
Wat zou jij doen als die ene rotte misstap in je leven je fataal wordt?
En wat zou jij doen om de moordenaar van je zusje te vinden?
Negen mensen. Negen verhalen. Negen levens. Negen moorden.
Wat verbindt hen? Waarom vermoordt de Pentagrammoordenaar hen?
Meerdere raadsels, een meeslepend verhaal en een verbijsterende, typerende Roos Boum-ontknoping.
Roos Boum (1963) woont in Zuid-Frankrijk. Zij debuteerde in 2007 met de bestseller Valse salie, haar autobiografie over kindermishandeling door Münchhausen by proxy.
Zij won vier schrijfwedstrijden en stond twintig keer op het erepodium.
Boum legt de ziel van de mens bloot in haar maatschappijkritische verhalen, daarbij leidt ze de lezer graag om de tuin en staat bekend om haar ijzersterke, onverwachte verhaaleinden. Haar motto: spraakmakende boeken waar je stil van wordt.
Roos is de winnaar van de Nieuwe Schrijvers Prijs 2013 2014.
Samenvatting
Laat pijn uit het verleden wegspoelen op het strand.
Dode mannen moorden
niet bestaat uit meerdere verhaallijnen die met elkaar verweven zijn.
How’s this possible? Hoe kán het lot zo wreed zijn?
Toen Rico zeventien jaar oud was, beviel zijn moeder van
zijn zusje Margot. Negen jaar later, op 2 juli 2007, is de jonge Margot op
gruwelijke beestachtige wijze vermoord. Margootje was zijn alles, was als een
dochter voor hem. Terwijl Rico moet zien te leven met dit grote verlies en het
enorme schuldgevoel, hij zou Margot namelijk ophalen van paardrijles die fatale
dag, maar kwam te laat… zet hij alles op alles om de moordenaar te vinden en
zijn zusje te wreken.
Binnen acht minuten is ze compleet en spoorloos verdwenen.
Terwijl Bram en Annelies druk bezig zijn met Annelies demente vader, zeurt hun tweeënhalfjarige dochtertje Fay, hun de kop gek. Ze staan op het punt om pa naar het verzorgingshuis te brengen als Bram toegeeft aan Fay’s gezeur. Ze mag bij de auto spelen en krijgt de opdracht om nooit met vreemde mensen te praten.
Terwijl Bram en Annelies druk bezig zijn met Annelies demente vader, zeurt hun tweeënhalfjarige dochtertje Fay, hun de kop gek. Ze staan op het punt om pa naar het verzorgingshuis te brengen als Bram toegeeft aan Fay’s gezeur. Ze mag bij de auto spelen en krijgt de opdracht om nooit met vreemde mensen te praten.
Mijn zusje zal vergeten worden. Ze zal in zijn schaduw wegvallen, maar
niet voor mij. Nooit voor mij.
Rico’s vader, Henk de Gaerd,die zijn heil in de drank zocht, verdwijnt op mysterieuze wijze tijdens een wandeltocht in de Zwitserse bergen van Zermatt.
Wat is één slachtoffer als er zoveel anderen mee gered worden?
Rico’s vader, Henk de Gaerd,die zijn heil in de drank zocht, verdwijnt op mysterieuze wijze tijdens een wandeltocht in de Zwitserse bergen van Zermatt.
Wat is één slachtoffer als er zoveel anderen mee gered worden?
Wat weten ze? Niets! Negen messteken, de woorden zeuren door zijn
hoofd.
Ondertussen vallen er steeds meer slachtoffers, allen op identieke lugubere wijze toegetakeld, is er een seriemoordenaar actief? De politie heeft geen enkel aanknopingspunt en zit op een dood spoor. De dader krijgt als snel de naam Pentagrammoordenaar toebedeeld, vanwege zijn ‘werkwijze’.
Allemaal op de tweede van de maand. Weird.
Wat hebben de slachtoffers met elkaar te maken en wie is de Pentagrammoordenaar?
Mening
Recent las ik het nieuwste boek van Roos Boum, Dode mannen moorden niet. Dit was mijn eerste kennismaking met het werk van Roos Boum en zeker niet de laatste. Dode mannen moorden niet, is mij uitstekend bevallen en smaakt naar meer.
Roos stuurde mij een berichtje op de Facebookpagina van mijn blog, waarop ik reageerde en haar vroeg om een recensie-exemplaar. Roos was zo lief om direct een exemplaar helemaal vanuit Frankrijk naar mij te verzenden, welke ik super snel gesigneerd en wel voorzien van lieve tekst ontving.
Dode mannen moorden niet, sprak me meteen aan, het boek heeft een mooie cover met een tekst die prikkelt, de omschrijving op de achterkant van het verhaal maakte me nieuwsgierig naar het verhaal en de titel vind ik bijzonder en origineel, deze past heel goed bij het verhaal.
De hoofdstukken van het verhaal spelen zich af in verschillende tijdspanne. Een terugblik naar het verleden, naar het begin van de gruwelijke gebeurtenis en in het heden. De hoofdstukken zijn geschreven vanuit meerdere perspectieven en zijn onderling opgedeeld en verdeeld over duidelijke alinea’s, wat ik als zeer prettig heb ervaren.
Roos Boum heeft een fijne beeldende schrijfstijl, ze maakt gebruik van mooie woorden en zinnen, welke je prikkelen om door te lezen.
Dankzij de beeldende schrijfstijl van Roos zag ik het verhaal voor mij afspelen, bijvoorbeeld de smerige puinhoop in huis en de rottingslucht die je bijna kon ruiken.
Wat ik als prettig heb ervaren is dat er ondanks het heftige onderwerp voor gekozen is om toch humor in het verhaal te verwerken, hier heb ik erg van genoten, de combinatie van spanning en humor, ik heb regelmatig hardop zitten lachen tijdens de humoristische scenes.
Het verhaal leest snel en is spannend, naarmate je dichterbij de waarheid komt, ga je steeds sneller lezen, eenmaal begonnen is het boek niet meer weg te leggen, ik had het dan ook heel snel uit.
Ondertussen vallen er steeds meer slachtoffers, allen op identieke lugubere wijze toegetakeld, is er een seriemoordenaar actief? De politie heeft geen enkel aanknopingspunt en zit op een dood spoor. De dader krijgt als snel de naam Pentagrammoordenaar toebedeeld, vanwege zijn ‘werkwijze’.
Allemaal op de tweede van de maand. Weird.
Wat hebben de slachtoffers met elkaar te maken en wie is de Pentagrammoordenaar?
Mening
Recent las ik het nieuwste boek van Roos Boum, Dode mannen moorden niet. Dit was mijn eerste kennismaking met het werk van Roos Boum en zeker niet de laatste. Dode mannen moorden niet, is mij uitstekend bevallen en smaakt naar meer.
Roos stuurde mij een berichtje op de Facebookpagina van mijn blog, waarop ik reageerde en haar vroeg om een recensie-exemplaar. Roos was zo lief om direct een exemplaar helemaal vanuit Frankrijk naar mij te verzenden, welke ik super snel gesigneerd en wel voorzien van lieve tekst ontving.
Dode mannen moorden niet, sprak me meteen aan, het boek heeft een mooie cover met een tekst die prikkelt, de omschrijving op de achterkant van het verhaal maakte me nieuwsgierig naar het verhaal en de titel vind ik bijzonder en origineel, deze past heel goed bij het verhaal.
De hoofdstukken van het verhaal spelen zich af in verschillende tijdspanne. Een terugblik naar het verleden, naar het begin van de gruwelijke gebeurtenis en in het heden. De hoofdstukken zijn geschreven vanuit meerdere perspectieven en zijn onderling opgedeeld en verdeeld over duidelijke alinea’s, wat ik als zeer prettig heb ervaren.
Roos Boum heeft een fijne beeldende schrijfstijl, ze maakt gebruik van mooie woorden en zinnen, welke je prikkelen om door te lezen.
Dankzij de beeldende schrijfstijl van Roos zag ik het verhaal voor mij afspelen, bijvoorbeeld de smerige puinhoop in huis en de rottingslucht die je bijna kon ruiken.
Wat ik als prettig heb ervaren is dat er ondanks het heftige onderwerp voor gekozen is om toch humor in het verhaal te verwerken, hier heb ik erg van genoten, de combinatie van spanning en humor, ik heb regelmatig hardop zitten lachen tijdens de humoristische scenes.
Het verhaal leest snel en is spannend, naarmate je dichterbij de waarheid komt, ga je steeds sneller lezen, eenmaal begonnen is het boek niet meer weg te leggen, ik had het dan ook heel snel uit.
Dode mannen moorden
niet bestaat uit meerdere verhaallijnen met meerdere personages, die
allemaal met elkaar verweven zijn en uiteindelijk allemaal samen komen.
Het onderwerp van het verhaal is gruwelijk, de verhaallijn is heftig, de nachtmerrie van iedere ouder. Boum heeft deze op een schokkende lugubere manier beschreven. Het is onvoorstelbaar waar toe mensen in staat kunnen zijn.
Ze heeft zich goed in geleefd in de gevoelens en emoties van de personages. De woede, machteloosheid, schuldgevoelens, het verdriet, de rouw en onzekerheid waarmee de families van Margot en Fay te maken krijgen.
Ook de dwangneurose, smetvrees dat in het verhaal verwerkt is, is zeer goed neergezet, ik herkende het meteen.
Roos heeft met Dode mannen moorden niet een geslaagde whodunit neergezet. Tijdens het lezen ontstaat er een puzzeltje, wie heeft het gedaan? Wie is de dader? En sluit af met een schokkende huiveringwekkende ontknoping. De dader zag ik niet aankomen.
Roos Boum is een bezig bijtje en werkt op dit moment aan meerdere projecten tegelijk. O.a. aan een verhaal over cyberpesten en de organisatie van de bundel Meliefje, een collectie voor het goede doel, Stichting Melief waaraan meerdere auteurs en bekende Nederlanders meewerken.
In 2015 verschijnt haar eigen spannende verhalenbundel van verzameld werk: Het Macaronihondje. En voor het najaar van 2015 staat haar nieuwe spannende boek waaraan ze alweer een tijdje schrijft en wat veel extensieve research vereist, gepland. Waarover het boek zal gaan, dat houdt Roos nog even voor zichzelf. En ik… ik kijk er al in spanning naar uit.
Dode mannen moorden niet, geslaagde spannende whodunit met humor, heftig, luguber, geslaagde eerste kennismaking met Roos Boum, kortom aanrader!
Waardering
4/5
Met dank aan Roos Boum voor het versturen van een recensie-exemplaar.
Het onderwerp van het verhaal is gruwelijk, de verhaallijn is heftig, de nachtmerrie van iedere ouder. Boum heeft deze op een schokkende lugubere manier beschreven. Het is onvoorstelbaar waar toe mensen in staat kunnen zijn.
Ze heeft zich goed in geleefd in de gevoelens en emoties van de personages. De woede, machteloosheid, schuldgevoelens, het verdriet, de rouw en onzekerheid waarmee de families van Margot en Fay te maken krijgen.
Ook de dwangneurose, smetvrees dat in het verhaal verwerkt is, is zeer goed neergezet, ik herkende het meteen.
Roos heeft met Dode mannen moorden niet een geslaagde whodunit neergezet. Tijdens het lezen ontstaat er een puzzeltje, wie heeft het gedaan? Wie is de dader? En sluit af met een schokkende huiveringwekkende ontknoping. De dader zag ik niet aankomen.
Roos Boum is een bezig bijtje en werkt op dit moment aan meerdere projecten tegelijk. O.a. aan een verhaal over cyberpesten en de organisatie van de bundel Meliefje, een collectie voor het goede doel, Stichting Melief waaraan meerdere auteurs en bekende Nederlanders meewerken.
In 2015 verschijnt haar eigen spannende verhalenbundel van verzameld werk: Het Macaronihondje. En voor het najaar van 2015 staat haar nieuwe spannende boek waaraan ze alweer een tijdje schrijft en wat veel extensieve research vereist, gepland. Waarover het boek zal gaan, dat houdt Roos nog even voor zichzelf. En ik… ik kijk er al in spanning naar uit.
Dode mannen moorden niet, geslaagde spannende whodunit met humor, heftig, luguber, geslaagde eerste kennismaking met Roos Boum, kortom aanrader!
Waardering
4/5
Met dank aan Roos Boum voor het versturen van een recensie-exemplaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten